Impreza

O.S.T.R.+ Łdz Orkiestra Goście: Afront, Pablo Hudini & Trio z Ulrychville, Medium

data: 2011-11-29

2011-11-29 (Wtorek), godz. wejścia: 19:00

(..) „Gdyby przetrwanie polskiego hip-hopu zależało od umieszczenia na arce jednego tylko artysty, bez wahania wskazałabym O.S.T.R.'a. Swoją nadproduktywnością i nadkreatywnością mógłby obdzielić setkę innych twórców.” (..) Dominika Węcławek

Muzyk, raper, kompozytor, producent, absolwent Akademii Muzycznej w Łodzi i laureat kilku renomowanych konkursów skrzypcowych. Własne próby z Hiphopem rozpoczął w wieku 12 lat - wtedy jeszcze przy pomocy domowego radiomagnetofonu "Kasprzak". Pierwsze poważne kroki stawiał w ramach łódzkich grup BDC, LWC i Obóz TA. W późniejszym okresie O.S.T.R. działał już solo. O.S.T.R. jest niezwykle żywiołowy na koncertach, nie ogranicza się do sztywnego repertuaru. Ma powszechną opinię najlepszego polskiego freestyle'owca. W lutym 2001 podpisał umowę z Asfalt Records na wydanie debiutanckiej płyty "Masz to jak w banku". Płyta okrzyknięta została odkryciem i spotkała się z samymi pozytywnymi ocenami. W kwietniu 2002 r. Asfalt Records wydała zrealizowany w domowych warunkach zbiór nagrań freestyle Ostrego pod tytułem „30 minut z życia”. Oficjalne wydanie tego materiału utwierdziło pozycję O.S.T.R. jako najlepszego freestyle'owca w Polsce. Nakład nigdy nie był wznawiany i dzisiaj płyta ta osiąga astronomiczne ceny na aukcjach internetowych. O.S.T.R. szybko okazał się najbardziej płodnym artystycznie wykonawcą na scenie, do dzisiaj (wszystkie nakładem Asfalt Records) ukazały się następujące albumy: „Tabasko” (2002), podwójny „Jazz w wolnych chwilach” (2003), „Jazzurekcja” (2004), POE „Szum rodzi hałas” (wspólny projekt z producentem Piotrem „Emade” Waglewskim, 2005), „7” (2006), „HollyŁódź” (2007), „Ja tu tylko sprzątam” (2008), „O.C.B.” (2009), „Tylko dla dorosłych” (2010). Cztery ostatnie płyty otrzymały status Złotej Płyty (dwie ostatnie przed upływem pierwszego tygodnia sprzedaży) a „J.t.t.s.” zadebiutowała na 1. miejscu ogólnopolskiego zestawienia sprzedaży OLIS/ZPAV (3/03). Była to pierwsza w historii polska płyta hiphopowa, która zajęła najwyższą pozycję na tej liście (a nawet na pierwszej pozycji zadebiutowała i utrzymała się na niej 2 tygodnie).

O.S.T.R. jest najczęściej koncertującym wykonawcą hiphopowym w Polsce. Od wydania albumu „7” w 2006 roku O.S.T.R. bierze udział (wraz z żywym zespołem) w dużych i kompleksowych trasach koncertowych promujących kolejne (wydawane co rok) albumy. O.S.T.R. brał także udział w koncercie „Dzień Kotana” na Placu Defilad w Warszawie w 2002 r. (koncert ku pamięci tragicznie zmarłego Marka Kotańskiego), grał także na trasie koncertowej „Ślizgery 2003” oraz dwukrotnie na trasie „Reebok Hip-Hop Tour”. O.S.T.R. zagrał z instrumentalną sekcją grupy Sofa dwukrotnie na „Heineken Open’er Festival” (2005, 2007). Początkiem tej współpracy był specjalny, retransmitowany na całą Polskę, koncert O.S.T.R. z udziałem grupy Sofa w Studio im. Agnieszki Osieckiej (2004). Zapis tego koncertu został wydany w 2007 roku nakładem dziennika „Rzeczpospolita” w ekskluzywnej serii „Trójka live” (obejmującej także koncerty Voo Voo, Jonasza Kofty, Krystyny Jandy i innych artystów).

O.S.T.R. zdobył cztery razy nominację do nagrody „Fryderyk” w kategorii "Album Roku- Hip-Hop": kolejno za album „Tabasko” (2002), „Jazzurekcja” (2004), „7” (2006) i „HollyŁódź” (2007). Za tą ostatnią otrzymał „Fryderyka 2008”. W 2003 r. otrzymał dwa "Ślizgery 2003" - za najlepszy album roku ("Jazz w wolnych chwilach") oraz dla "Osobowości roku 2003". Nagrody miesięcznika „Ślizg” powtórzyły się też w 2005 roku: tym razem za rok 2004 w kategorii „Wykonawca roku” oraz „Album roku” (za „Jazzurekcję”). W tych samych dwóch kategoriach wygrywa plebiscyt słuchaczy audycji „WuDoo” (Polskie Radio Szczecin). W 2006 r. O.S.T.R. otrzymał (przyznawaną po raz pierwszy) nagrodę BIS Polskiego Radia (tzw. "Biser") w kategorii "Najlepsza energia na koncercie". Album „7” zdobywa w inernetowym plebiscycie portalu www.hip-hop.pl i audycji WuDoo tytuł polskiej płyty hiphopowej roku 2006, ten sam laur zdobywa rok później album „HollyŁódź”. W 2007 O.S.T.R. otrzymał nominację do MTV Europe Music Awards 2007 w kategorii Najlepszy Polski Wykonawca oraz trzy nominacje do Yach 2007 w kategoriach: Grand Prix (Nagroda Główna), Reżyseria, Animacja - za klip „Brother On The Run (feat. Craig G)” autorstwa Michała Poniedzielskiego i Rafała Wojaczka. W grudniu 2008 otrzymał nagrodę w kategorii „Artysta roku” plebiscytu „Nocne Marki 2008” miesięcznika Aktivist (głosowanie czytelników). Album „Ja tu tylko sprzątam” otrzymał od polskiej redakcji internetowego magazynu „Spinner” tytuł hiphopowej płyty roku 2008. W lutym 2009 Radio France Internationale emituje krótki materiał o O.S.T.R. (w cyklu „Chronique musique”). Album „O.C.B.” został uznany w plebiscycie internautów portalu onet.pl najlepszą polską płytą roku 2009.

O.S.T.R. współpracuje także z zagranicznymi artystami. Nakładem Asfalt Records ukazały się wyprodukowane przez niego albumy: brytyjska grupa Skill Mega („Normal Magic” 2007), amerykański raper Grand Agent („Adult Contemporary” 2008), amerykański wokalista rnb Cadillac Dale („So Fly” 2009). Na ostatnich czterech albumach gościnnie wystąpili weterani amerykańskiego Hiphopu: Keith Murray (Def Squad), Tame One i El Da Sensei (obaj ex-The Artifacts), Craig G, Brother J., Main Flow. Na albumie „O.C.B.” znalazł się utwór nagrany wspólnie z jednym z najbardziej docenianych współcześnie raperów – Evidence z grupy Dialeted Peoples. Ostry nagrywa także z amerykańskimi artystami zdobywającymi dopiero swoją pozycję na scenie: Kaze, Torae, Beneficence.

W 2003 r. O.S.T.R. prowadził przez pewien czas polską edycję kultowego, legendarnego programu "Yo! MTV Raps", na którym wychował się on sam i cała generacja polskich miłośników Hiphopu. O.S.T.R. pojawiał się gościnnie na wielu płytach innych wykonawców, warto wymienić tu albumy Urbanator „III” (2005), Fisz Emade „Piątek 13” (2006), oraz trzykrotnie na albumach „Kodex” producentów Magiery i LA. W 2009 O.S.T.R. wyprodukował soundtrack do głośnego filmu „Galerianki” Kasi Rosłaniec („Wielki Jantar 2009” Koszalińskiego Festiwalu Debiutów Filmowych, „Najlepszy polski debiut” 9. MFF „Era Nowe Horyzonty”, Nagroda Indywidualna za Debiut Reżyserski 34. FPFF). Jego utwory stanowiły też okrasę soundtracków: „Z Odzysku” w reżyserii Sławomira Fabickiego (2006, nominacja do ZŁotej Palmy na Festiwalu w Cannes, polska propozycją do oskarowych nominacji w kategorii film nieanglojęzyczny) oraz „Aleja Gówniarzy” w reżyserii Piotra Szczepańskiego (Nagroda Stowarzyszenia Filmowców Polskich, Gdynia 2007). W październiku 2008 clip video do utworu O.S.T.R. „Jak nie Ty, to kto?” (z albumu „Ja tu tylko sprzątam” oraz z singla pod tym samym tytułem) zdobył Grand Prix Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film 2008 oraz nagrodę publiczności za "najlepszy teledysk do muzyki hip hop".

W 2010 roku ukazał się album ‘Tylko dla dorosłych’. Krążek uzyskał status platynowej płyty i był promowany singlem ‘Śpij spokojnie’.

Dyskografię artysty zamyka wydany w lutym tego roku album ‘Jazz, dwa, trzy’. Krążek został bardzo dobrze przyjęty przez krytyków oraz fanów artysty i znalazł się w czołówce notowania OLIS.

Pablo Hudini

& Trio z Ulrychville

Asfalt Records

Pablo Hudini przez kilka lat udzielał się jako hypeman koncertowy Fisza w ramach projektu Tworzywo Sztuczne. Po rozwiązaniu tej koncertowej grupy, przez jakiś czas nieco leniuchował, ale w końcu zabrał się za długo zapowiadany materiał solowy. W tym ambitnym zadaniu wspomogli go dwaj inni ex-muzycy Tworzywa Sztucznego: Jurek Zagórski (Maria Peszek, Natu) i Dominik Trębski (Muzykoterapia) wzmocnieni obecnością znanego warszawskiego perkusisty młodego pokolenia Wojtka Sobury. Ta trójka młodych i utalentowanych Warszawiaków z krwii i wyboru (znana też jako Trio z Ulrychville) wysmażyła dla Pablo bity i kompozycje, które u wszystkich dawnych słuchaczy Tworzywa Sztucznego wzbudzą nostalgię i rozczulenie. Album „Ydżak” ukazał się 27 września 2011 r.

Pablo Hudini dał się poznać przede wszystkim z gościnnego udziału w teledysku do utworu „Warszafka” z albumu Fisz Emade jako Tworzywo Sztuczne „F3” (2003). Choć od urodzenia mieszka na warszawskim Ursynowie, mateczniku wielu raperów i projektów hiphopowych od Molesty zaczynając, a na Fiszu Emade kończąc, w jego tekstach próżno szukać oklepanych podwórkowych sloganów i śladów osiedlowych sag. Sam mając już trochę lat na karku, Hudini starał się unikać banału i ze świadomością odpowiedzialności jaka na nim ciąży, starał się powiedzieć coś ciekawego na swej pierwszej autorskiej płycie nagranej prawie 12 lat od debiutu na scenie. Jego liryka pełna jest tęsknoty za beztroską, skrytych marzeń, niechęci do dorastania, rozczarowaniu rzeczywistością, mocy umysłu, uczuć i emocji - czyli poprostu o ydżakU :)

Lista zwycięzców:

Andrea Furmanek

Mirosław Frasunkiewicz